Zoals in de vorige Veine is beloofd, wil ik in deze uitgave stilstaan bij de borstkas van een kind. Natuurlijk gelden dezelfde principes ook bij jongvolwassenen en ouderen, maar bij kinderen is de borstkas wel heel erg kwetsbaar. Bij de ontwikkeling van het kind is heel veel belangstelling voor de longen en dat is volkomen terecht. Maar wat vaak vergeten wordt is dat longen niet op zichzelf kunnen ademen. De longen hebben hiervoor het ademhalingsmechanisme nodig. Naast de ademhalingsspieren is de borstkas hiervan een heel belangrijk onderdeel.
Aan de ene kant is de borstkas de bescherming van de kwetsbare longen, aan de andere kant werkt de borstkas als een ouderwetse blaasbalg. Zo één die veel mensen bij de openhaard hebben liggen om het vuur meer leven in te blazen. Als je deze opentrekt zuigt hij lucht aan en bij dichtdrukken blaast hij de lucht er weer uit.
Wat maakt de borstkas dan zo anders dan alle andere botten in ons lichaam? De borstkas is volkomen elastisch en daardoor vervormbaar en kwetsbaar. De bouw van de borstkas is zo sterk dat deze in 80 jaar wel 1 miljard keer op en neer kan, zonder te slijten. Wel heel slijtvast maar de borstkas kan gemakkelijk veel minder efficiënt worden, door structureel te vervormen. Dit is als de borstkas bijvoorbeeld asymmetrisch wordt of omdat de borstkas te plat of te hoog geworden is.
Een asymmetrische borstkas is eenvoudig te meten.
Bijvoorbeeld 3 centimeter verschil tussen links en rechts maakt ademhalen al veel zwaarder en moeilijker. Ouders zien dit verschil maar al te vaak, maar weten niet waardoor het ontstaat en hoe je het kunt voorkomen of verbeteren. De oorzaak ligt in een veelvuldige langdurige asymmetrische houding in de diepslaap en/of remslaap.
Een andere vervorming van de borstkas is dat de ene kant hoger is dan de andere kant. Deze ongelijke borstkas kan ontstaan als een kind lange tijd in zijn slaap niet volledig terugdraait op rug en de benen nog in de zijlig positie blijven liggen. De borstkas kan ook afgevlakt zijn of sterk verhoogd. Beide komen niet of nauwelijks voor bij mobiele mensen. De diepte en breedte van de borstkas wordt vaak vastgelegd in een Depth: Width index. Bij de gemiddelde mens is dit 0.75. Alle waarden van de D:W index tussen 0.6 en 1.1 zijn nog correct. Daarbuiten wordt ademhalen steeds moeilijker.
Hoe groter de structurele vervorming, des te moeilijker wordt de ademhaling. Bij kinderen die niet of nauwelijks mobiel zijn, kan structureel vervormen al na drie tot zes maanden in de slaap ontstaan. Dit kan gebeuren zowel bij kinderen als volwassenen.
Het is fijn te weten dat een structureel vervormde borstkas door goed houdingsmanagement is te redresseren. Als je de zwaartekracht maar op de juiste manier gebruikt.